BENİ EYLÜL VURUYOR

eylül

dilimde sahipsiz bir türkü
hangi teline vursam sazımın
sen oluyor

beni bu eylül vuruyor
orta yerinden çatlıyor sabır taşım
nefessiz kalıyor yağmurlar
ve senden sonrası uçurumun kenarı hep…

her sabah
ayaz yemiş bir uykudan uyanıyorum
sonbahar düşüyor
dallarından bu şehrin
bir de yokluğun
üşüyorum…

beni eylül vuruyor
hiç bir gitmek
böyle kanatmadı şiirlerimi
böyle acıtmadı hiç bir ayrılık
ve hiç bir sonbahar böyle
yalnız bırakmadı beni…

şimdi
bu şehrin sokaklarında akşam oluyor
hangi yokuşuna çıksam
ak değil …
sen yoksun
küskün bir gün batımı oluyor yaşamak dediğin
hangi yoluna çıksam
çıkmaz…
sen yoksun
üşüyorum

beni eylül vuruyor
hangi ağacın dibinde unuttum gölgemi
hangi yol kenarı bana yabancı
ve yasak sokakları bu şehrin
sarılamıyorum
beni yokluğun tüketiyor

dilimde sahipsiz bir türkü
hangi teline vursam sazımın
sen oluyor…

ŞAHBEYİT
FATİH ŞAHİN IŞIK