ve yorgun düştüm
bir şiirden geçerken yolum
kırıldı tüm aynalar
şimdi kanar durmadan ellerim
ve suskundur bir şairin yüreği
bir gülse gözlerin…
…
ve yorgun düştüm
koşturmaktan peşinden hayat dediğin
bu oyunun…
bir tek gözlerin bana yar…
…
sana düşler kurarken
uyuyakalmışım ey bahar
bağışla..
FATİH ŞAHİN IŞIK
ŞAHBEYİT
ne çok özledim seni bilemezsin
bir ses ver
içimde bir yanardağ ağlıyor
ne olur bir şeyler söyle
tut ellerimden
beni bu karanlıktan
beni bu yalnızlıktan kurtar…
yorgunum, kırgınım, dargınım
bir bilsen ne haldeyim…
beni bu çıkmazdan
beni bu açmazdan
beni bu yalnızlıktan kurtar…
ne çok özledim seni bilemezsin…
FATİH ŞAHİN IŞIK
ŞAHBEYİT
ay ışığı yalnızlıklarımda kayboldu
senli düşlerim…
…
şimdi bir şair ağlamakta
tenhasında bu karanlık gecenin
yasak şiirler söylemekte sana dair
gözlerine
kokuna
…
olur olmaz düşler kurup
senli bir türkü söylemekte
gittiğin günden beri
suskun
ve yorgun ….
ay ışığı yalnızlıklarımda kayboldu
senli düşlerim…
hadi…
tut ellerimden
beni böyle sensiz
bırakma….
sensiz bir şehrin sokaklarında
umarsız şiirlere yazdım adını…
yasaklı türküler söyledim
kırık telinde sazımın…
ve ben her gece
çıkmaz bir yolda kayboldum
gözlerin değerken
kanayan yanlarıma
sana tükeniyorum….
şimdi çaresiz bir şiirdir gözlerin
ve çıkmaz bir yoldur adın dilimde
sana gelen yollarda yitirdim kalemimi
sana gelen yollarda kaybettim
kelimelerimi, cümlelerimi…
kırlıdı kalemim
ve kırıldı teli sazımın
suskun bir şairim şimdi
ne söylesem yarım
ne söylesem kanar durur bu yara….
sana tükeniyorum
yitirdiğim düşlerim ol
ve umudum…
sana tükeniyorum
beni bu karanlığın ortasında
koyma bir başıma
sensiz bir şehrin sokaklarında
umarsız bir şiire yazdım adını…
ŞAHBEYİT
FATİH ŞAHİNIŞIK
yoksun…
daha ne söyleyebilrim ki
içim sızlıyor
özledim işte…
ŞAHBEYİT
FATİH ŞAHİN IŞIK
ellerim koynunda gecenin
kırık dökük mısralar avuçlarımda
ve bir tutam umut
….
yenik düşmüşüm
koşar adım yaşamaya
önümde sonbahar
ve ardımda yitirilmiş takvimler…
ve daha bir erken düşer oldu
geceden yıldızlar
ve daha bir solgun şimdi yüzüm
….
şimdi bir yaşamak çıkarıp
karasından gecenin
sana şiirler söylerken buluyorum kendimi
ve dilimin ucunda durup duruyor
yasaklı kelimeler
bir yanım senli bir düşe tutsak
bir yanım karanlığa mahkum
….
şimdi vakit senden sonrası
sana büyüyor içimdeki çocuk
…
ellerim koynunda gecenin
kırık dökük mısralar avuçlarımda
ve bir tutam umut
FATİH ŞAHİN IŞIK
ŞAHBEYİT
vakit gecenin bir yarısı
içimde yokluğunun sancısı
ve yorgunum
ve uykusuz
….
şimdi hangi yastığa koysam başımı
senli bir düşe düşerim
dilimde adın
ve türkümüz…
içimde yokluğunun sancısı
ve sensizim
ve çaresiz…
…
şimdi çıkıp sana gelsem diyorum
bırakıp bu sensiz şehri
uzanıp yıldızlara dokunsam diyorum
ve yorgunum
ve uykusuz…
…
vakit gecenin bir yarısı
içimde sensizliğin sancısı
ve çıkarıp saklısından yüreğimin seni
gözlerine düşüyorum
ve sensizim
ve çaresiz…
ŞAHBEYİT
FATİH ŞAHİN IŞIK
senli bir şiir çıkarıyorum zulamdan
kokun sinmiş
mısra mısra
ve gözlerin…
…
senli bir düş oluyor şimdi yaşamak
nefes almak
yürümek
koşmak..
…
senli bir masala düşüyorum şimdi vakitsiz
bir varmış
bir yokmuş
kaf dağının ardına
bir anka kuşunun kanadında…
…
senli bir türküyü söylüyor şimdi sazım
mızrabım kırık
telim kopuk
“evvelim sen oldun… ahirim sensin”
senli bir şiir çıkarıyorum şimdi zulamdan
ŞAHBEYİT
FATİH ŞAHİN IŞIK
şimdi bırakıp gitmeyeceksin değil mi
böyle zamansız…
böyle apansız…
…
yarı yerinde bu sevdanın
sırtıma yükleyip en olmazını acıların
beni sensiz
beni yalnız
bir başıma koyup
gitmeyeceksin değil mi…
…
gitme…
gidersen solar rengi bu şiirin
gidersen yıkılır bu kent
kırılır kalem
tükenir kağıt…
dayanamam…
…
şimdi bırakıp gitmeyeceksin değil mi
beni böyle suskun
beni böyle yarı yolda
beni böyle çaresiz….
ŞAHBEYİT
FATİH ŞAHİN IŞIK
şimdi yoksun…
vakitsiz bir hüzne tutsak
kafiyesiz bir şiirde kayboldum…
yorgunum…
içimde sensiz bir şair ağlamakta
sana gurbetteyim
sana yitik…
şimdi yoksun
gözlerin de terk etti beni
bu karanlık şehrin sokaklarında
yitirdim ayak izlerini
yalnız kaldırımlarda…
yorgunum…
içimde sensiz bir şair ağlamakta
sana tükenmekteyim
sana yenik
ŞAHBEYİT
FATİH ŞAHİN IŞIK
